Tekst Ewangelii Judasza (EJ) został odnaleziony w Egipcie w 1970 r., a został ujawniony dopiero w roku 2004. Badania na podstawie izotopu węgla C14 wskazują, że tekst został stworzony okolo III w ne. Prawdopodobnie napisali go ludzie związani z gnostycką sektą kainitów, która stała w opozycji do wczesno chrześcijańskiego kościoła. Tak przynajmniej twierdzą teologowie.
Jakiś czas temu został on opublikowany w przekładzie polskim przez Gazetę Wyborczą (wydanie 18 IV).
Niestety, ze względu na bardzo słaby stan zachowanych manuskryptów, zdołano przetłumaczyć tylko część tekstu. Mam wrażenie jednak, że brakuje tych najbardziej istotnych i kluczowych momentów w wypowiedziach Chrystusa, które mogłyby wyjaśnić istotę tego 'przekazu’. Co chwila pojawiają się wstawki od autora typu: „brakuje 1 wiersza”, „brakuje 9 wierszy”, itd.
Głównym przekazem EJ, na którym skupiają się teologowie, a który jest wielce istotny dla chrześcijańskiej kultury, to 'wniebowzięcie Judasza’. Moim zdaniem to tylko ich interpretacja „wejścia w świetlisty obłok”. Czy można to traktować jako dowód wniebowstąpienia(?)?! Ważna jest jednak informacja, że Judasz nie tylko nie 'zdradził’ Chrystusa, ale był jedynym uczniem, który w rzeczywistości go rozumiał. Z jego szczerej miłości zrodziła się więź między nimi. Chrystus ponoć objawiał mu pewne 'prawdy’, które nie zostały przekazane innym uczniom. Oczywiście akurat te(!) wypowiedzi zawierają się w liniach, których nie zdołano odczytać [śmiech]. Wg EJ, została zawarta umowa między nimi dotycząca wydania Chrystusa kapłanom. Judasz podobno był spragniony tego, aby jego mistrz w końcu się ujawnił i okazał swoją potęgę.
Chrystus powiedział Judaszowi, że wybrał go, aby wyzwolił go z człowieka, który przyobleka jego ciało. Przepowiedział mu również, że za ten czyn będzie potępiany przez następne pokolenia.
Mnie natomiast bardziej zainteresowała inna część. Wg tego pisma można stwierdzić, że Chrystus często się śmiał. Dla mnie wydaje się to oczywiste, jednak byłem stęskniony do takiego przedstawienia jego Osoby we współczesnym świecie – z oczywistych względów.
Chrystus, w EJ, śmieje się ze swoich uczniów wykonujących rytuały związane ze świętem Paschy. Zapytany przez nich „dlaczego to robi” (bo przecież wykonują to jak przykazuje Pismo), odpowiada, że śmieje się nie z nich, ale z tego, że robią to „chcąc zadowolić swojego Boga”, nie dlatego, że to czują. Śmiał się z pustego rytuału. Oczywiście reakcją uczniów był gniew.
Interesujące jest również zinterpretowanie snów swoich uczniów przez mistrza. Ta interpretacja sprawia wrażenie przepowiedni, która spełnia się w obecnym czasie. Ale to już zostawiam tym, którzy będą zainteresowani tym tekstem. W internecie, jak na razie, dostępna jest wersja angielska EJ [ishi: drugi komentarz do tego wpisu zawiera polską wersję]
Po przeczytaniu tekstu ma się wrażenie, że rozpoczeliśmy interesującą lekturę, której nie skończyliśmy, i która nie objawiła nam swojej treści. Być może powtórne przeczytanie przyniesie więcej interesujących informacji.
Ewangelia Judasza jest apokryfem, tak samo jak inne ewangelie. Część z nich została uznana za herezje. Np. Ewangelia Tomasza, czy ewangelia Marii Magdaleny. Tych tekstów jest znacznie więcej, bo aż ponad 50. Jednakże nie są aż tak popularne. Wyżej wymienione ewangelie spotkały się z ogromnym protestem kościoła gdyż ich treści były niebezpieczne dla jego nauk. Uznane zostały tylko ewangelie Marka (najstarsza), Mateusza, Åukasza i Jana.
Przykłady innych tytułów potępionych przez kościół: Ewangelia Filipa, Ewangelia Egipcjan, Ewangelia Narodzin i Dzieciństwa, protoewangelia św. Jakuba, Ewangelia Bartłomieja, Ewangelia Śmierci Piłata, Ewangelia Ebionitów, Ewangelia Barnaby, Ewangelia Męki i Zmartwychwstania, Ewangelia Tacjana, Ewangelia Nazareńczyków, Ewangelia Valentyna (tzw. Ewangelia Prawdy), Ewangelia Ammoniusza.
Ciekawe czy kiedyś nazwą ten tekst ewangelią ŚW. Judasza ? :)
Polska wersja ewangelii
—
EWANGELIA WEDÅ?UG JUDASZA
ziemska posługa jezusa
Kiedy Jezus pojawił się na świecie, dokonywał cudów i wielkich dzieł dla zbawienia ludzkości. A ponieważ wielu [kroczyło] drogą sprawiedliwości, gdy inni zaś kroczyli drogą przestępstwa, Jezus powołał dwunastu uczniów. nie robicie tego z własnej woli, ale robicie to po to, by [przez to] wasz bóg doznał czci” .
Zaczął z nimi rozmawiać o tajemnicach spoza tego świata, jak i o tym, co będzie mieć miejsce przy jego końcu. Często było tak, że nie ukazywał się swym uczniom we własnej osobie, ale stawał między nimi, przyjmując postać dziecka .
scena 1: Jezus rozmawia ze swymi uczniami: modlitwa dziękczynna, czyli eucharystia
Pewnego dnia Jezus przebywał ze swymi uczniami w Judei. Znalazł ich siedzących razem na modlitwie . Kiedy zbliżył się do uczniów, [34] którzy, siedząc zebrani razem na czuwaniu, składali modlitwę dziękczynną nad chlebem, roześmiał się .
Uczniowie zapytali [go]: „Mistrzu, czemu śmiejesz się z [naszej] modlitwy dziękczynnej? Zrobiliśmy, co słuszne7.
W odpowiedzi Jezus rzekł im: „Nie śmieję się z was.
Uczniowie powiedzieli: „Mistrzu, ty jesteś […] synem naszego boga”.
Jezus zapytał: „Skąd mnie znacie? Zaprawdę, powiadam wam , żadne wasze pokolenie nie pozna mnie” .
uczniowie wpadają w gniew
Kiedy to usłyszeli jego uczniowie, wpadli w gniew i wściekłość, a w sercach swych zaczęli bluźnić przeciw niemu.
Kiedy Jezus zauważył, że nie [rozumieją, powiedział] do nich: „Dlaczego wzburzenie wiedzie was do gniewu? Wasz bóg, który w was mieszka, i […] [35] pchnął was do gniewu [w] duszach waszych. [Niech] ktokolwiek z was, komu bardziej niż innym ludziom [wystarcza mocy], ukaże mi się jako człowiek doskonały i niech stanie ze mną twarzą w twarz” .
Powiedzieli wszyscy: „Wystarcza nam mocy”.
Ale duchy ich nie miały odwagi stanąć przed [nim], z wyjątkiem Judasza Iskarioty. On odważył się stanąć przed Jezusem, ale nie mógł spojrzeć mu w oczy, dlatego odwrócił od niego twarz .
Judasz [powiedział] mu: „Wiem, kim jesteś i skąd przychodzisz. Przychodzisz z nieśmiertelnego królestwa Barbelo . A ja nie jestem godny wymawiać imienia tego, który cię posłał” .
JEZUS ROZMAWIA Z JUDASZEM NA OSOBNOŚCI ukryliście się?” . [38]
Wiedząc, iż Judasz mówi o rzeczach wzniosłych, Jezus powiedział mu: „Odsuń się od innych, a objawię ci tajemnicę królestwa . Możesz ją posiąść, ale sprowadzi ona na ciebie wielkie cierpienie. [36] Bo ktoś inny zajmie twoje miejsce, tak by dwunastu [uczniów] znów mogło ze swoim bogiem zmierzać do końca czasów” .
Judasz zapytał go: „Kiedy objawisz mi te rzeczy i [kiedy] ten wielki dzień światła zabłyśnie dla Pokolenia?”. Ale kiedy to powiedział, Jezus odszedł od niego.
scena 2: Jezus ponownie przychodzi do uczniów
Następnego ranka po tym, jak to się stało , Jezus znów” [przyszedł] do uczniów.
Oni zapytali go: „Mistrzu, gdzie byłeś i co robiłeś po tym, jak nas zostawiłeś?”.
Jezus im odpowiedział: „Byłem pośród innego wielkiego i świętego Pokolenia” .
Jego uczniowie zapytali go: „Panie, gdzie jest pokolenie większe i bardziej święte niż my, jakiego nie ma w tym królestwie?” .
Kiedy Jezus usłyszał ich słowa, roześmiał się ł odpowiedział: „Czemu myślicie w sercach swoich o Pokoleniu pełnym mocy i świętym? [37] Zaprawdę, [Ja] powiadam wam, nikt zrodzony [z] tego królestwa nie ujrzy tego [Pokolenia], ani żaden z zastępów anielskich pośród gwiazd nie obejmie nad Nim władzy, żadnemu też śmiertelnikowi nie dane się z nim związać, bo Pokolenie to nie jest z […], które się stało […]. Pokolenie pośród was to pokolenie ludzkie […] mocy, która […inne] moce […] którymi wy władacie” .
Kiedy [jego] uczniowie to usłyszeli, doznali niepokoju w swym duchu. Nie byli w stanie nic powiedzieć.
Kolejnego dnia Jezus przyszedł [do nich]. Powiedzieli [mu]: „Mistrzu, widzieliśmy ciebie w [widzeniu], bo mieliśmy wielkie [widzenie…] o no-
cy […]”.
[On odpowiedział:] „Czemu [wy…kiedy]
uczniowie mają widzenie o świątyni i rozmawiają o nim
28
Oni [powiedzieli:] „Widzieliśmy wielki [dom, a w nim wielki] ołtarz [i] dwunastu mężczyzn – jak nam się wydało, byli to kapłani – oraz imię29; a tłum ludzki czeka przed ołtarzem30, [aż] kapłani [… i odbiorą] ofiary. [Ale] my czekaliśmy”. [Jezus zapytał:] „Jak wyglądali [kapłani]?” .
Oni [odpowiedzieli: „Jedni …] dwa tygodnie; [inni] składali w ofierze własne dzieci, jeszcze inni żony, w uwielbieniu [i] wzajemnym uniżeniu; niektórzy uprawiali nierząd z mężczyznami; niektórzy brali udział w [morderstwach] , inni popełniali niezliczone grzechy i uczynki bezprawia. A ludzie, którzy stali [przed] ołtarzem, wzywali twojego [imienia], [39] i wśród wszystkich czynów swojej ułomności35 spełniali swe ofiary aż do końca ich dni […]” .
Kiedy [uczniowie] wypowiedzieli te słowa, zamilkli, gdyż byli zaniepokojeni.
JEZUS UKAZUJE ALEGORYCZNĄ INTERPRETACJĘ WIDZENIA O ŚWIĄTYNI
Jezus zapytał ich: „Skąd w was ten niepokój? Zaprawdę, powiadam wam, wszyscy kapłani, którzy stają przed tym ołtarzem, wzywają mego imienia. Powiadam wam, imię moje zapisane jest na tym […] w pokoleniach gwiazd poprzez wszystkie pokolenia ludzkie. [A oni] zasadzili drzewa, które nie przynoszą owocu, [robią to] w moim imieniu, w sposób haniebny” .
Jezus powiedział im: „Ci, których widzieliście, jak odbierali ofiary przed ołtarzem – to wy jesteście . Temu bogu służycie, i tymi dwunastoma, których widzieliście, wy jesteście. Bydłem, które przyprowadziliście na ofiarę, jest tych wielu, których sprowadziliście na złą drogę [40] przed tym ołtarzem. […] powstanie i będzie używał imienia mego w ten sposób, a pokolenia wierzących pozostaną mu wierne. Po nim kolejny powstanie spośród [czyniących nierząd], i jeszcze jeden powstanie spośród morderców dzieci , i jeszcze jeden spośród tych, co uprawiają nierząd z mężczyznami, i z tych, co poszczą, i spośród całej reszty ludzkiego zepsucia, niesprawiedliwości i błędu oraz spośród tych, co mówią: »Je-steśmy niczym aniołowie«; są oni jak gwiazdy, które wszystko prowadzą do swojego końca. Bo powiedziano ludzkim pokoleniom: »Spójrz, oto Bóg przyjął twoją ofiarę z rąk kapłana« – to jest sługi błędu. Ale to Pan, Pan wszechświata obwieszcza: »W dniu ostatecznym spotka ich pohańbienie^’46. [41]
Jezus powiedział [im]: „Przestańcie [składać ofiary…], tak jak to robiliście […] na ołtarzu, bo ofiary te są nad waszymi gwiazdami i nad waszymi aniołami i tam już doszły swego końca . Niech leżą [spętane] przed wami i niech tak trwają [brak ok. 15 wierszy] pokolenia […]. Jeden piekarz nie wyżywi wszystkich stworzeń [42] [które żyją] pod [niebem] .1 […] dla nich […] i […] dla nas i […].
Jezus powiedział im: „Przestańcie mi się sprzeciwiać. Każdy z was ma swą własną gwiazdę i każdy [brak ok. 17 wierszy} [43] w […] kto przyszedł jak […wiosna] przychodzi do drzewa53 […] na tym świecie […] na jakiś czas […], ale on przychodzi, by nawodnić Boży raj i [Pokolenie] , które będzie trwać, ponieważ nie skala [ścieżki życia] tego Pokolenia, ale […] przez całą wieczność” .
JUDASZ PYTA JEZUSA o TAMTO POKOLENIE
I INNE POKOLENIA LUDZKIE
Judasz powiedział do [niego: „Rabb]i , jaki owoc przyniesie to Pokolenie?”.
Jezus odpowiedział: „Dusze wszystkich ludzkich pokoleń umrą. Lecz gdy ludzie Pokolenia dojdą do końca swego czasu na tym świecie i tchnienie życia ich opuści, ich ciała obumrą, ale ich dusze pozostaną przy życiu, i będą zabrane ku górze”.
Judasz powiedział: „A co stanie się z resztą pokoleń ludzkich?”.
Jezus odpowiedział: „Nie jest możliwe, by rozsiewać ziarno na [skale] i zbierać z niego żniwo . [Tak] też jest z tym [skalanym] pokoleniem […] i przemijającą Mądrością […] ręka, która stworzyła śmiertelnych ludzi, po to by ich dusze wznosiły się ku wiecznym krainom. [Zaprawdę], powiadam wam, […] anioł […] moc będą w stanie dostrzec, że […] tym, do których […] święte Pokolenia […]”. Po tym jak Jezus wypowiedział te słowa, odszedł.
SCENA 3: Judasz opowiada o widzeniu, a Jezus wyjaśnia miał dach zrobiony z roślin , a w jego środku znajdował się [brak dwóch wierszy], mówiąc : »Mistrzu, zabierz mnie razem z tymi ludźmi«”.
Judasz powiedział: „Mistrzu, tak jak słuchałeś ich wszystkich, tak teraz wysłuchaj mnie. Gdyż miałem wielkie widzenie”.
Kiedy Jezus to usłyszał, zaśmiał się i odpowiedział Judaszowi: „Duchu trzynasty , skąd u ciebie ten upór? Ale mów, wysłucham cię”.
Judasz powiedział mu: „W widzeniu tym zobaczyłem siebie, jak dwunastu uczniów kamienuje mnie i [45] prześladuje [mnie okrutnie]. Ja także przyszedłem na to miejsce, gdzie […] za tobą. Zobaczyłem [dom…] , a oczy moje nie mogły objąć jego rozmiarów. Wielcy ludzie otaczali go, a dom
W odpowiedzi [Jezus] rzekł mu: „Judaszu, twoja gwiazda sprowadziła cię na złą drogę”. I dodał: „Żaden śmiertelnik nie jest godzien wchodzić do domu, który ujrzałeś, bo miejsce to wybrane jest dla świętych. Ani słońce, ani księżyc nie będą tam mieć swej władzy, ani dzień, lecz tylko święci zamieszkają tam na zawsze, w wiecznym królestwie ze świętymi aniołami. Popatrz, oto wyjaśniłem ci tajemnice królestwa [46] i nauczyłem cię o błędzie gwiazd; a […] roześlij […] aż po dwunaste niebo”.
JUDASZ PYTA o swój LOS
Judasz powiedział: „Mistrzu, czy to możliwe, aby moje ziarno było w rękach władców?” .
W odpowiedzi Jezus mu rzekł: „Podejdź, abym [brak dwóch wierszy}, ale będziesz wiele cierpiał, kiedy ujrzysz królestwo i całe jego Pokolenie”.
Usłyszawszy to, Judasz powiedział: „Co dobrego jest w tym, że je otrzymałem? Bo ocaliłeś mnie dla tego Pokolenia”.
W odpowiedzi Jezus rzekł: „Ty będziesz trzynasty , i będziesz przeklety przez inne pokolenia – ale potem weźmiesz ich we władanie . W dniach ostatnich przeklną twoje wyniesienie [47] do świętego [Pokolenia]”.
jezus naucza judasza o kosmologii: duch i samoistny
Jezus powiedział: „[Podejdź], abym mógł cię nauczać o [tajemnicach] których żaden człowiek nigdy nie widział. Istnieje bowiem wielkie i nieskończone, którego granic nie widziało żadne pokolenie aniołów, a [w którym] mieszka wielki niewidzialny [Duch] ,
którego żadne oko anielskie nigdy nie widziało,
żadna myśl serca nigdy nie pojęta,
i żadnym imieniem nie zostało nazwane .
„I pojawił się tam świetlisty obłok.77 On78 powiedział: »Niech powstanie anioł79, aby był mi pomocąÂ«80. „Wielki anioł, oświecony boski Samoistny81 wyłonił się z obłoku. Za jego przyczyną czterech innych aniołów powstało z innej chmury i stanęło przy anielskim Samoistnym82. Samistny powiedział: [48] »Niech […] stanie się […]«.i powstał […]. I powstał pierwszy oświecony, aby nad nim sprawować władzę. Samoistny powiedział: »Niech powstaną anioły, aby [mu] służyć« i powstały niezliczone zastępy. Samoistny powiedział: »[Niech] powstanie Eon świat-ła«8\ i powstał. Samoistny stworzył drugiego oświeconego, [aby] miał władzę nad Eonem światła, aby służył mu wraz z niezliczonymi zastępami aniołów. W ten sam sposób stworzył pozostałe Eony światła. Dał władzę oświeconym nad Bonami światła i utworzył niezliczone zastępy aniołów, aby im służyły pomocą”84.
adamas i oświeceni
„Adamas był w pierwszym świetlistym obłoku , którego nie widział żaden z aniołów w królestwie niebieskim . On [49] […] obraz […] i na podobieństwo [tego] anioła. On powołał do istnienia niezniszczalne [Pokolenie] Seta […] dwanaście […] dwadzieścia cztery […]. Stworzył siedem- dziesięciu dwóch oświeconych w Pokoleniu niezniszczalnym, zgodnie z wolą Ducha. Siedemdziesięciu dwóch oświeconych stworzyło trzystu sześćdziesięciu oświeconych w Pokoleniu niezniszczalnym, zgodnie z wolą Ducha, tak by każdemu z nich przypadło po pięciu .
Dwanaście królestw jest dla dwunastu oświeconych ojcem, z sześcioma niebiosami w każdym królestwie, tak by istniały siedemdziesiąt dwa niebiosa dla siedemdziesięciu dwóch oświeconych, i aby dla każdego [50] [z nich] istniało [pięć] firmamentów, [tak by łącznie istniało] trzysta sześćdziesiąt
[firmamentów…]. Oświeconym dana została władza i [niezliczone] zastępy aniołów, dla chwały i uwielbienia, [a potem także] duchów dziewiczych ku chwale i uwielbieniu wszystkich królestw, niebios i ich firmamentów” .
KOSMOS, CHAOS I OTCHÅ?AŃ
„Te niezliczone zastępy nieśmiertelnych nazywane są kosmosem – czyli królestwem potępienia – przez Ojca i przez siedemdziesięciu dwóch oświeconych, którzy przebywają z Samoistnym i jego siedemdziesięcioma dwoma Bonami światła. W nim zaistniał pierwszy człowiek ze swą niezniszczalną mocą. A Eon, który powstał wraz z jego Pokoleniem, Eon, w którym jest obłok poznania oraz anioł, nosi imię [51] El . […] Eon […] potem […] powiedział: »Niech dwunastu aniołów powstanie, [by] panowały nad chaosem i [otchłanią]«. I oto z obłoku wyłonił się [anioł] o twarzy gorejącej ogniem, skalany krwią. Na imię mu Nebrod (Nemral) , co znaczy »zbuntowany« ; inni nazywają go Jaldabaod . Inny anioł, Asza-klon (Saklas ), także wyszedł z obłoku. Tak więc Nebrod stworzył sześciu aniołów – z pomocą Aszaklona – aby mu pomagały, a ci stworzyli dwunastu innych aniołów w niebiosach, a każdy z nich otrzymał swoją część niebios” .
władcy i aniołowie
„Dwunastu władców przemówiło do dwunastu aniołów: »Niech każdy z was [52] […] i niech oni […] pokolenie [brak jednego wiersza} aniołów«:
Pierwszym jest [S]et, nazywany Chrystusem . [Drugim] jest Harmathoth, który jest […]. [Trzecim] jest Galila. Czwartym jest Jobel. Piątym [jest] Adonaios.
To jest pięciu władców otchłani, a przede wszystkim władców chaosu” .
stworzenie ludzkości
„Wówczas Aszaklon powiedział swym aniołom: »Niech powstanie człowiek na podobieństwo i obraz« . Ukształtowali Adama i jego żonę Ewę, która w świetlistym obłoku nosi nazwę Zoe . Bowiem pod tym imieniem wszystkie pokolenia odnajdują [pierwszego] mężczyznę, i wszyscy nazywają nimi [pierwszą] kobietę. Od tej pory Aszaklon już nie [53] wydawał [rozkazów…], z wyjątkiem […] [pokoleń…] tego […]. A [władca] powiedział do Adama: »Będziesz żył długo, a z tobą twoje dzieci«
judasz pyta jezusa o los adama i ludzkości
Judasz zapytał Jezusa: „[Jaka] jest długość życia danego człowiekowi?” Jezus odpowiedział: „Czemu dociekasz tego, że Adam, ze swym pokoleniem, przeżył swoje życie tam, gdzie otrzymał swoje królestwo, do późnych lat, wraz ze swym władcą?” .
Judasz zapytał Jezusa: „Czy duch ludzki umiera?”.
Jezus odpowiedział: „Dlatego Bóg nakazał Michałowi oddać ludziom ich duchy w dzierżawę, tak by mogli mu służyć, ale wielki Duch nakazał Gabrielowi rozdać duchy wielkiemu Pokoleniu bez ustanowienia tego, który by nimi władał – to jest ducha i duszę . Dlatego pozostałe dusze [54] \brakjednego wiersza] .
JEZUS ROZMAWIA Z JUDASZEM I INNYMI UCZNIAMI O UPADKU PRZEKLĘTYCH
„[…] światło [brakprawie dwóch wierszy] wokół […] niech […] duch [który jest] w was mieszka w [tym] ciele wśród pokoleń aniołów. Ale Bóg sprawił, że Adamowi i tym, co z nim byli , zostało dane poznanie, tak że królowie chaosu i otchłani nie mogli nad nimi mieć władzy”.
Judasz zapytał Jezusa: „Co zatem uczynią te pokolenia?”.
Jezus odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam wam, gwiazdy prowadzą ich sprawy ku ich końcowi . Kiedy Aszaklon dojdzie do kresu przeznaczonego mu czasu, ich pierwsza gwiazda pojawi się w pokoleniach i dopełnią tego, co zapowiedzieli.
Potem będą uprawiać nierząd w imię moje i zabijać swoje dzieci [55] ł będą […] i [brak około sześciu i pół wiersza] imię moje, i będzie […] twoją gwiazdę aż po trzynaste królestwo”.
Kiedy to powiedział, Jezus [zaśmiał się].
[Judasz zapytał:] „Mistrzu, [czemu naśmiewasz się z nas]?” .
W odpowiedzi [Jezus rzekł]: „Nie naśmiewam się [z was], lecz z błędu gwiazd, gdyż te sześć gwiazd wędruje wraz ze swoimi pięcioma żołnierzami, a wszyscy oni ulegną zagładzie, wraz z wszystkimi swoimi stworzeniami” .
JEZUS MÓWI O TYCH, KTÓRZY PRZYJMUJĄ CHRZEST,
i o zdradzie judasza
Judasz zapytał Jezusa: „A ci, którzy w twoje imię przyjęli chrzest, co z nimi będzie?” .
Jezus odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam [ci], chrzest ten [56] […] imię moje [brak około dziewięciu wierszy} mnie. Zaprawdę, powiadam ci, Judaszu, [ci, którzy] składają ofiary Aszaklonowi […] Bóg [brak trzech wierszy] wszystko to jest złem.
„Ale ty przewyższysz ich wszystkich. Gdyż ty poświęcisz ciało, które mnie ukrywa .
Twój róg już uniesiony, gniew twój już płonie gwiazda twa już świeci jasno a twe serce już […] . f
„Zaprawdę […] twój ostatni […] stał się [brak około dwóch i pół wiersza], bo będzie on zniszczony. A wtedy obraz wielkiego Pokolenia Adama będzie wywyższony, bo zanim niebiosa stały się, ziemia i aniołowie, istnieje to Pokolenie , które pochodzi z wiecznego królestwa. Spójrz, oto poznałeś wszystko. Unieś swe oczy i spójrz na obłok, na jego światło oraz na gwiazdy wokół niego. Gwiazda, która wskazuje drogę, to twoja gwiazda” .
Judasz uniósł oczy i ujrzał świetlisty obłok, i wszedł w niego . Ci, którzy tam stali , usłyszeli głos dochodzący z obłoku mówiący: [58] […] wielkie Pokolenie […]… obraz […] [brak około pięciu wierszy] .
zakończenie: judasz zdradza jezusa
[…] Ich wyżsi kapłani szemrali, gdyż [on] wszedł do wieczernika ,aby się modlić . Ale niektórzy uczeni w Piśmie obserwowali go bacznie, by móc go pojmać wtedy, gdy się modlił, bo bali się ludu, gdyż ten miał go za proroka.
Podeszli do Judasza i spytali: „Co tu robisz? Jesteś uczniem Jezusa”.
Judasz odpowiedział im tak, jak tego chcieli. Dostał za to trochę pieÂniędzy i wydał go im.
no prosze, ewangelia :) dzieki ;)
Niestety ale nadszedł trudny czas dla religi chrześcijańskich. Demokratyzacja życia, postępy nauki oraz coraz wieksza jawność publikacji naukowych na ten temat stawiają wiele kłopotliwych pytań dla hierarchi kościołów.Wiele dogmotów leglo w gruzach-dziś niewielu wyznawców chrześcijanstwa wierzy w okrutnego i zapalczywego Boga smożacego w pikielnej smole grzeszników.Kosciół katolicki- jestem w tradycji tego kościoła wychowany- nabiera w usta wody w sprawie Całunu Turyńskiego. Trudno w dzisiejszym świecie wciskać ciemnotę i dyskredytować osiągnięcjia nauki. Co do Judasza to niestety był to człowiek mądry i wykształocony. Proszę znaleść logikę w zdradzie Judasza? Jezus wibitnie znana postać w owych czasach witany w Jerozolimie przez nieprzebrane tłumy ludzi po kilkunastu godzinach musi być wskazany pocałunkiem bo nie jest znaną postacią? Gdzie tu jest logika? Po drugie sam Jezus wielokrotnie powtarza że ,,takie jest postanowienie Boże, Tak powiadają proroctwa….”Czyli jasno z tego wynika że judasz był postacią niezbędną wykonującą wole Boga! Mam nadzieję ze nadszedł czas na rewizję wielu- jeszcze skostniałych- dogmatów i tradycji chrześcijańskich. W naszy kraju jednak brakuje odwaznych autorytetów by publicznie rozpoczać dyskusje na te tematy.Także historycy-poza nielicznymi wyjątkami- należa do grona pseudo-autorytrtów bardzo dyspozycyjnych i uległych różnym opcjom politycznym i hierarchom kościoła. Jestem autorem książki pt. ,,Serce Judasza” i proponuje zorganizowanie konferencji na ten temat…Pozdrawiam Krzysztof Jednachowski
Z wiedzy, doświadczenia i literatury mogę wysnuć tezę:
1. Dogmaty prawdziwej wiary oraz nauk Chrystusa zostały ukryte lub zniekształcone przez zorganizowane grupy interesu zmierzające do władztwa nad rasą ludzką.
Prawdziwy świat ciał astralnych od początku wydawał mi się zbyt poważny,pełen cierpienia, itp. Przecież dzieło Chrystusa to przede wszystkim miłość, wiara i umiejętność przebaczania – co wzajemnie się uzupełmia. Te trzy element przepełnione są radością. A co serwuje nam kler – cierpienie, ból, niezawinioną winę, itd. Przecież Chrystus i prawdziwa wiara jest piękna, subtelna i radosna. Pokażcie, gdzie kler to reprezuntuje w swoich piśmidłach te elementy. Chyba tam, gdzie mają korzyść. Wierzcie w Boga Prawdziwego, a nie klerykalnego !!!!!!!!!